Het zat even niet mee
Zo tussen kerst en oud en nieuw past wel een terugblik op de VG-ANWB in 2024. Het was toch wat je mag noemen een enerverend jaar. De start was redelijk problematisch. De voorzitter werd getroffen door een herseninfarct en de vice-voorzitter moest een operatie ondergaan. Maar daar bleef het niet bij. Bij de evenementencommissie begon wrijving te ontstaan naar aanleiding van communicatie over activiteiten. De voorzitter van die commissie zag hierin aanleiding om zijn taken bij deze commissie te beëindigen. Tegelijkertijd zegde hij ook het bestuurslidmaatschap op. Twee leden van de evenementencommissie bleven moeite houden met de recente gebeurtenissen. Uiteindelijk is het besluit genomen om zonder hen verder te gaan met het organiseren van bijeenkomsten en excursies. Tot overmaat van ramp kreeg een ander lid van de evenementencommissie een rugblessure. En helaas een zeer pijnlijke blessure. Haar partner – tevens vice-voorzitter en coördinator Regiocontactpersonen – kwam in de rol van mantelzorger. En dat 24 uur per dag en 7 dagen in de week. U begrijpt dat er voor beiden geen tijd meer overbleef voor de VG-ANWB.
Voorbij donkere tijden
Het is niet altijd kommer en kwel. Bij de Algemene Ledenvergadering werd het bestuur versterkt door twee nieuwe bestuursleden en twee adspirant bestuursleden. Van de nieuwe bestuursleden werd de een secretaris en de ander voorzitter. De laatste was min of meer als oliemannetje al direct in het begin van het jaar gevraagd om ondersteuning te bieden. Gelukkig was er ook een stabiele factor. De penningmeester bleef zijn taken uitvoeren.
Van de adspirant bestuursleden pakte één de taken van de activiteitencommissie weer op en de andere richtte zich op de coördinatie van de regiocontactpersonen.
De Buitenband
U kent het gezegde dat een ongeluk nimmer alleen komt. Nu was er niet direct sprake van een ongeluk, maar het was op zijn minst wel ongelukkig. En een beetje roeien met de riemen die je hebt. Dat werd wel zo ervaren toen de hoofdredacteur van de Buitenband liet weten te stoppen met zijn activiteiten. En tegelijkertijd en in hetzelfde bericht gaf de trekker van de prikbordbijeenkomsten aan om te stoppen met prikbordbijeenkomsten. Vanwege het minimale aantal vrijwilligers dat nog actief is, zijn de prikbordbijeenkomsten in de wachtstand gezet. Maar een wachtstand voor de redactie van de Buitenband was een brug te ver. Gelukkig bleek het herstel van de vorige hoofdredacteur zover gevorderd dat de beide laatste nummers van de Buitenband konden verschijnen. En het ziet er naar uit dat het ook voor 2025 wel zal lukken. De auteurs van de columns ‘Dingen van de Dag’ en ‘Taaldingetje’ zijn met ingang van het nieuwe jaar helaas gestopt met hun bijdragen. Sommige rubrieken zijn echter weer nieuw leven ingeblazen en nieuwe columns zitten in de pen.
Voorzichtig optimistisch.
De vooruitzichten zijn relatief gunstig. Bestuurlijk gezien komen we in wat rustigere vaarwater maar er zijn nog wel wat zware golfen in aantocht. Bij de rcp’ers ontstaan vacatures. Hoe we dat gaan oplossen zien we wel als de oliebollen genuttigd zijn en de sneeuwklokjes uitgebloeid.
Daarom vanaf deze plek voor alle leden en hun aanverwanten een goede en veilige jaarwisseling en een goede en gezonde start van 2025!